Zeegras

Ondergedoken groot zeegras in de Nederlandse Waddenzee

In het verleden groeide er veel ondergedoken groot zeegras (Zostera marina) in de Nederlandse Waddenzee, maar in de jaren 1930 werden de velden door de wierziekte geraakt. De aanleg van de Afsluitdijk kort na de ziekte had grote invloed op de omstandigheden in de Waddenzee. Dat droeg ertoe bij dat de ondergedoken zeegraspopulatie verdween en zich tot op heden niet kon herstellen.

Zeegras als sleutelsoort

Zeegras wordt beschouwd als sleutelsoort met een grote invloed op andere soorten en zijn omgeving. Als zo’n sleutelsoort wegvalt heeft dat dus een sterk effect op het hele systeem. In een systeem waar zeegrasvelden aanwezig zijn zorgen de bladeren voor weerstand waardoor golfhoogtes en stroomsnelheden van het water verlaagd worden. Hierdoor kunnen bodemdeeltjes die in de waterkolom zweven makkelijker bezinken en wordt het water minder troebel waardoor meer licht het zeegras kan bereiken. Zeegras bevordert niet alleen zichzelf, maar is ook van belang voor vele diersoorten door als kraamkamer, foerageergebied en schuilplaats te dienen. Herintroductie van ondergedoken zeegras zou daarom kunnen bijdragen aan een rijkere onderwaternatuur in de Nederlandse Waddenzee. 

Kansenkaart

Ondergedoken groot zeegras kan alleen groeien als de omgeving aan een set voorwaardes voldoet. Zo moet er bijvoorbeeld voldoende licht tot de bodem kunnen doordringen, en mag de golfslag niet te groot zijn. Het is belangrijk om een gedetailleerd beeld van deze factoren in de Nederlandse Waddenzee te krijgen, en door middel van metingen op negen locaties in de Westelijke Waddenzee worden deze momenteel verkregen. Op basis hiervan wordt een kansenkaart gemaakt, waarop te zien is welke gebieden de grootste kansen bieden voor het vestigen van ondergedoken groot zeegras.

Nieuws over het zeegrasonderzoek in 2020
Nieuws over zeegrasonderzoek in 2021
Meer lezen over zeegrasonderzoek:
Zeegrasherstel
Onderzoek op Griend

Deel deze pagina via Twitter!